T.C.
YARGITAY
Birinci Ceza Dairesi
E: 2022/13939
K: 2023/13
T: 09.01.2023
Özet: Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının usulüne uygun olarak kesinleşmemesi ve denetim süresinin işlemeye başlamaması nedeniyle hükmün açıklanamayacağı dikkate alınmadan hükümlünün tabi tutulduğu denetim süresi içinde yeni bir kasıtlı suç işlediğinin ihbarı üzerine dosyanın ele alınarak hükmün açıklanmasına karar verilmesi isabetli görülmemiştir.
(5271 s. CMK m. 231)
(7201 s. Tebligat K. m. 21, 23)
TÜRK MİLLETİ ADINA
YARGITAY İLÂMI
Sivas 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.11.2021 tarihli ve 2021/650 Esas, 2021/818 Karar sayılı kararı ile hükümlünün, tabi tutulduğu denetim süresi içinde yeni bir kasıtlı suç işlediğinin ihbarı üzerine 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 231 inci maddesinin onbirinci fıkrası uyarınca hükmün açıklanması ile hükümlü hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 3.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin netice cezanın türü ve miktarı itibarıyla, 5271 sayılı Kanun’un 272 nci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi uyarınca kesin nitelikte olması sebebiyle 12.11.2021 tarihinde kesinleştiği belirlenmiştir.
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 14.10.2022 tarihli ve 2022/21236 sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 30.11.2022 tarihli ve KYB-2022/132668 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 30.11.2022 tarihli ve KYB- 2022/132668 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
“Dosya kapsamına göre, miktar yönünden kesin hüküm teşkil etmeyen silahla tehdit suçu yönünden sanık müdafi tarafından anılan kararın istinaf edilmesi üzerine dosyanın gönderildiği Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin 06.04.2021 tarihli ve 2021/2544 Esas, 2022/837 sayılı bozma ilâmında da belirtildiği üzere 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun “Aynı konutta oturan kişilere veya hizmetçiye tebligat” başlıklı 16. maddesinde, kendisine tebliğ yapılacak şahıs adresinde bulunmazsa tebliğin, kendisi ile aynı konutta oturan kişilere veya hizmetçilerinden birine yapılacağı ancak Tebligat Tüzüğü’nün 28. maddesine göre muhatabın adreste bulunmama sebebi araştırılarak bunun tebliğ tutanağına yazılıp altının imzalatılması, imzadan kaçınma halinde de bu durumun yazılarak imzalanması gerektiği düzenlenmiş olup, somut olayda; sanığın yokluğunda verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın, 22.09.2014 tarihinde babannesinin imzasına tebliğ edildiği, tebligat parçasına “aynı konutta ikamet eden” şeklinde şerh düşüldüğü, ancak sanığın adreste bulunmama sebebi, adresinden geçici mi yoksa sürekli mi ayrıldığı hususlarının yazılmamış olması nedeniyle Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 2020/33433-2021/10681 E/K sayılı içtihadı da dikkate alındığında usulüne uygun bir tebligattan bahsedilmesinin mümkün olmadığı, bu nedenle de anılan kararın usulüne uygun kesinleşmediği ve denetim süresinin başlamadığı, dolayısıyla denetim süresi içerisinde kasıtlı suç işlediği gerekçesiyle açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanamayacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde sanığın mahkûmiyetine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.”
şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
1.5271 sayılı Kanun’un, “Hükmün açıklanması ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması” başlıklı 231 inci maddesinin, inceleme konusu ile ilgili olan sekizinci fıkrasının birinci cümlesi ve onbirinci fıkrasının birinci cümlesi;
“(8) (Ek: 6/12/2006-5560/23 md.) Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının verilmesi halinde sanık, beş yıl süreyle denetim süresine tâbi tutulur.
…
(11) (Ek: 6/12/2006-5560/23 md.) Denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere aykırı davranması halinde, mahkeme hükmü açıklar.
…”
şeklinde düzenlenmiştir.
Denetim süresi, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının usûlüne uygun olarak kesinleşmesi üzerine başlar. Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen sanık, bu karar usûlüne uygun bir şekilde kesinleştikten sonra, 5 yıl süreyle denetime tabi tutulacak ve tabi tutulduğu denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlemesi veya denetimli serbestlik tedbirlerine riayet etmemesi halinde hüküm açıklanacaktır.
2. İnceleme konusu dava dosyası değerlendirildiğinde; hükmün açıklanmasına esas olan Sivas 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.09.2014 tarihli ve 2013/799 Esas, 2014/589 Karar sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın, yokluğunda karar verilen hükümlü adına tebliğe çıkarıldığı ancak tebligat mazbatası üzerinde yapılan inceleme neticesinde tebliğ işleminin 7201 sayılı Tebligat Kanunu (7201 sayılı Kanun) hükümlerine uygun olmadığı anlaşılmıştır.
Şöyle ki hükümlüye çıkarılan tebligat mazbatasına; “Muhatap ile birlikte oturan babaaannesi E.Ç. imzasına tebliğ edildi.” şeklinde şerh düşüldüğü; ancak, 7201 sayılı Kanun’un “Tebliğ mazbatası” başlıklı 23 üncü maddesinin yedinci fıkrasının ilgili bölümünde belirtilen; “21 inci maddedeki durumun tahaddüsü halinde bu hususlara mütaallik muamelenin yapıldığını, adreste bulunmama… sebebi,” şeklindeki hususun tebligat mazbatasında belirtilmediği, bu itibarla adı geçen hükümlü adına çıkartılan tebligatın usûlüne uygun olmadığı belirlenmiştir.
3. Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının usûlüne uygun olarak kesinleşmemesi ve denetim süresinin işlemeye başlamaması nedeniyle hükmün açıklanamayacağı dikkate alınmadan hükümlünün tabi tutulduğu denetim süresi içinde yeni bir kasıtlı suç işlediğinin ihbarı üzerine dosyanın ele alınarak hükmün açıklanmasına karar verilmesi Kanun’a aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.
